Pulp Fiction verkracht.

Eerder deze week was het Pulp Fiction hier op de Amerikaanse TV. Cool, bangelijk eindelijk eens iets dat 't bekijken waard is op de TV hier en om nog eens een filmmijlpaal als Pulp Fiction te zien wou ik de veelvuldige reclameonderbrekingen er nog wel bijnemen.

De euforie duurde welgeteld tot net na de openingsscene (die waarbij Honey Bunny en Pumpkin de koffieshop overvallen). In de Amerikaanse versie ging die openingsscene als volgt:
Pumpkin: All right, everybody be cool, this is a robbery!
Honey Bunny: If any of you ...heel lange stilste... move, I'll execute every friendly last one of ya!

Daar waar dat natuurlijk had moeten zijn:
Pumpkin: All right, everybody be cool, this is a robbery!
Honey Bunny: If any of you fucking pricks move, I'll execute every motherfucking last one of ya!

Daarna werd systematisch elke motherfucker in de conversaties tussen John Travolta en Samuel L. Jackson vervangen door friendly of gewoon weggepauzeerd. Heb de TV maar afgezet, 't hoefde nimmer....

Medische update

Vorige maandag op controle geweest bij de dokter. Het verdict: nog 2 weken de arm dragen, dan 6 weken kinesist om terug wat kracht te krijgen en schouder wat steviger te maken, daarna weer controle om te zien of alles terug min of meer stevig op zijn plaats zit. In worst case scenario is het dan nog niet goed en moet ik alsnog geopereerd worden. Alle kosten worden wel schonekes betaald door de verzekering van t madammeke dat mij omvergereden heeft, de faktuur van de kliniek was al vlotjes 1300$ terwijl ik daar amper 2u geweest ben. In elk geval "if you are in America.... do like the Americans!" Mijn licht beschadigd zadel ga ik dus proberen vervangen door een duur nieuw en een aanklacht zit er ook aan te komen. Volgens de collega's hier moet ik klacht indienen wegens "pain suffering and mental distress" of zoiets. Proberen t maximum eruit te krijgen he! Heb daar geen moeite mee omdat dat madammeke ook amper omkeek naar mij toen ik daar mee een ontwrichte schouder op de macadam zat. Voor haar was ik precies een ongemak dat ervoor zorgde dat ze te laat kwam op een afspraak. Wordt dus zeker vervolgd. :-)

Van morgen tot maandag gaan we n toerke rijden rond Lake Michigan. Den toerist uithangen zeg maar. Vooral t noordelijke deel zou de moeite moeten zijn met knappe natuur. To be continued.....

E.R. in 't echt

Zo ne nieuwe fiets laat ge uiteraard niet stilstaan daar moet op gereden worden. De zondag trekken Pascal en ik er dan ook op uit met de fiets naar een nabijgelegen bos afin swat 'bos'... eigenlijk is het een stort met heraanplant maar bos klinkt beter. Leuke padjes hier en daar mul zand dat mij zwaar op de proef stelt, 't is de eerste keer van mijn leven dat ik met klikpedalen fiets en in 't mulle zand lig ik meer dan eens op mijn zijkant voor ik een voet los krijg tss tss nen echte amateur he! Na 28km houden we 't voor bekeken en rijden terug richting appartement. "ANDY PASSOP!!!" roept de Pascal, te laat echter in ben al op 't kruispunt, miljaar dienen komt wel vree dicht da wordt e spannerke, ja lap boenk die rijdt tegen mijn achterwiel. De volgende ogenblikken breng ik al zwevend door de lucht door val op mijn rechterschouder en schraap met mijn gezicht langs de macadam. 't Vervolg is E.R. in 't echt! Maar wat is er nu eigenlijk gebeurd? Ik stak de straat over bij groen, in Amerika mogen auto's bij rood nog wel rechts afslaan de meesten letten daarbij niet op aankomende fietsers. Ik zag die auto te laat zij mij naar eigen zeggen niet en dus heeft ze me los van mij n sokken gereden. Ze was nog wel zo goed om 911 te bellen en n verklaring af te leggen voor de politie.
De ambulance kwam mij oppikken want ik had meteen door dat ik mijn rechtse schouder ontwricht had (als ge dat ne keer of 6 gehad hebt links weet ge ook wel hoe dat er rechts uitziet en vooral voelt) AAAAAAAWWWWWW!!!!! Naar welk hospitaal ik wil? Euhm ja naar t beste zeker. Dat mogen de, echt wel heel vriendelijke, ambulanciers niet zeggen want zij zijn onafhankelijk en mogen geen voorkeuren tonen. Bon Holland dan maar he daar was ik al eens voorbij gereden. Beetje teleurstellend wel, geen loeiende sirene op de ambulance en een spoedgevallenafdeling die helemaal niet lijkt op E.R. maar veeleer op een gewone Belgische spoedafdeling. De nodige steentjes uit het wondje op de neus peuteren, fotoke pakken van de schouder en idd uit de kom. Met twee man trekken en sleuren ze aan mijn arm om die terug op zijn plaats te trekken, de verpleegsterkes verschieten zich een bult als hij met een doffe plop uiteindelijk toch op z'n plaats schiet. De neus krijgt een plakkerke om alles bij elkaar te houden, buiten de schouder niets ergs dus. 't Moet wel gezegd dat iedereen uiterst vriendelijk en behulpzaam was, de polies gaf uitleg bij wat er ging gebeuren, de ambulanciers deden 't zelfde en ook in de kliniek was het een en al behulpzaamheid daar kunnen ze in Belgie nog iets van leren ik ga mijn beeld over de Amerikaanse gezondheidszorg moeten bijstellen. Op de koop toe kreeg ik nog een fietshelm mee naar huis, blijkbaar geeft het ziekenhuis dat aan iedereen die binnengebracht wordt na een fietsaccident. Vwala veel fietsen, of sporten tout court, zal er voorlopig niet meer bijzijn, moet mijn arm minstens 1 week in een verband dragen en dan naar de controlearts. Ge kunt moeilijk zeggen dat ik geen moeite doe om jullie te kunnen inlichten over elk aspect van de Amerikaanse samenleving he!

Cannondale F600

Ik denk er al een paar jaar over om eens n deftige mountainbike te kopen, maar vermits ik daar in Belgie slechts occasioneel op zou rijden en bovendien nog ergens een koersfiets onder 't stof heb hangen is dat er nog nooit van gekomen. Hier in Amerika zijn er echter wel een aantal argumenten pro: ik wil geregeld aan sport doen, de natuur is hier schoon, collega Pascal die sinds 2 weken ook hier is, is een fervent mountainbiker en op zoek naar een nieuwe fiets en fietsen zijn hier helemaal niet zo duur als bij ons.... Maw t begon deftig te kriebelen om op z'n minst toch al eens in de winkel te gaan kijken naar de verschillende modellekes en prijscategorieen. In de eerste winkel was't al meteen bingo: opruiming, de modellekes van 2007 komen eraan dus die van 2006 gingen met 25% korting de deur uit. Vrijdagavond waren we nog niet direct overtuigd, alles werd op t gemak besproken met de nodige pinten in 't cafe en een actieplan ontsproot zowaar aan ons brein. We moesten eerst zien wat de aanbiedingen in de andere winkels in de buurt waren, doch we moesten ook zaterdagochtend om 10u terug in die winkel staan want als de overige winkels niet veel soeps waren moesten we er wel als eerste bij zijn opdat de kaas niet van ons brood zou gepikt worden. Gevolg tot half vier 's ochtends alle mogelijke websites van naburige fietsenmakers uitgepluisd, versnellingen, remmen, kader, prijzen in Amerika en Europa vergeleken. Voorlopige conclusie: "verdoeme die 25% korting maakt dat toch wel een vree interessante kans op ne mega goeie velo" Zaterdag om helf 9 alweer terug op om eerst toch nog twee andere fietsenmakers te verifieren. Eindconclusie: "nie zeveren gewoon kopen die handel! t Is een te schone aanbieding" Een testritje overtuigde ons al helemaal. Bon swat ik koop dus een Cannondale F600, Pascal een Cannondale F800. Voor de mountainbike geeks onder jullie meer specificaties vind je op: F600 -> http://www.cannondale.com/bikes/06/CUSA/model-6FS6.html en F800 -> http://www.cannondale.com/bikes/06/CUSA/model-6FS8.html En of het een goeie deal is! mijn fiets stond geprijsd aan 1200$ daar ging dus 25% af dan koste hij nog 900$ breng daarbij de koers van de euro (1€ = 1,26$) in rekening en ik betaal werkelijk 714€ voor een fiets die in Belgie 1650€ kost. Als ge't mij vraagt een goeie aankoop waar ik hier nog veel plezier aan zal hebben. Althans dat dacht ik vorige zaterdag nog......

Eerst een stoem kieken nu een ALIEN in Amerika.

2e keer goeie keer,... met een dagske vertraging kom ik aan in Belgie. Just op tijd om de gigantische olifant en z'n vriendin de kleine reuzin door 't stad te zien wandelen magistraal gewoon!!! 'k Ben blij dat ik dat heb kunnen meepikken.

De helft van ulle denkt nu ongetwijfeld "komt die daarvoor speciaal naar Belgie?" of misschien wel iets van: "seg diene paljas altijd maar zeggen dat em voor lange tijd in Amerika is en na dik 2 weken staat em hier al terug!" Wel ja, 'k had dan ook een goeie reden om terug naar Belgie te komen. Mijn visum waar al pakweg 3 maand aan gewerkt wordt om dat in orde te krijgen was uiteindelijk klaar en dat moest ik persoonlijk ophalen in de ambassade van de USA in Brussel. Zo'n visum aanvragen gaat in 3 stappen. Stap A. ge geeft alle persoonlijke details (diploma's, CV, letter of recomendation van de firma, welke landen je de afgelopen 10 jaar bezocht hebt, kopie paspoort,....) aan de ambassade waar dat allemaal geevalueerd wordt. Stap B. Eens valabel bevonden moet je op "interview" komen in de ambassade, veel stelt dat niet voor gewoon een paar vragen beantwoorden aan een loket. Ons dossier was volledig voorbereid door een Amerikaanse (Egemin) advocaat een groot voordeel zo bleek. Een meiske dat achter ons kwam was er veel minder gerust in. Zij was al een paar keer op en af gereisd naar haar lief in Amerika met een toeristenpaspoort. De laatste keer dat ze dat wou doen werd ze bij aankomst in Amerika direct terug op het vliegtuig richting Belgie gezet met de mededeling dat ze maar eens een visum moest aanvragen... Stap C.De volgende dag na het interview het paspoort, met daaring geplakt het visum, gaan oppikken. Ik mag nu de komende 5 jaar continu voor Egemin in Amerika werken. No way echter dat ik hier zo lang aan een stuk blijf, heb al 1000 keer gezegd dat eind van dit jaar het maximum is.
De volgende dag zaten wij (collega Joep en ik) alweer op een vliegtuig richting USA, de airmilesaccount tikt vlotjes door de laatste tijd. ;-) Hier stopt echter het papierwerk niet.
Wie lang genoeg in Amerika werkt moet in Amerika belastingen betalen en om niet teveel miserie te krijgen met EN de Belgische EN de Amerikaanse belastingdienst wordt 80% van mijn loon in Amerika uitbetaald en 20% in Belgie. De Amerikaanse belastingdienst blijft trouwens niet bij de pakken zitten, ik heb al mijn eerste belastingbrief gekregen in te vullen tegen volgend jaar ergens. Een pak gecompliceerder dan de Belgische brief vinnik, ik moet niet alleen getallekes invullen maar ook zelf optellen, aftrekken, delen, barema's opzoeken in 't juiste tabelleke afhankelijk van mijn individuele situatie,.... Een systeem dat volgens mij niet zou werken bij ons, wij Belgen zijn te creatief in het geven van onze eigen interpretatie aan al deze verschillende opties. Maar dat zijn zorgen voor later zolang ik nu maar mijn Amerikaanse pre krijg. Dat loon wordt hier trouwens niet maandelijks maar wel 2 wekelijks uitbetaald en wordt nog heel vaak gewoon met een cheque in 't polleke gegeven in plaats van dat rechtstreeks op een rekening te storten, zelfs voor bedienden.

So far so good voor de belastingen, doch als ik ook effectief geld wil krijgen van Egemin hier heb ik een social security nummer nodig in Amerika. Vergelijk het een beetje met een identiteitskaartnummer in Belgie. Dus wijle naar het social security office. Op alle documenten die je hier als buitenlander moet invullen wordt je omschreven als non-resident alien. Toen ik vroeg waarom wij als aliens omschreven werden alsof we van Mars of zo komen antwoorde de bediende dat Amerikanen nogal 'ethnocentric' ingesteld zijn. Al wie niet van Amerika is, is voor hen n alien. 'k Heb dan maar geantwoordt dat mijn UFO idd voor de deur geparkeerd stond. 't Was nog wel ne gezapige kerel dus hij kon wel tegen een grapje.
Belastingen: OK, Social security number: OK, Egemin die mijn loon betaalt: OK waar blijf ik nu mee dat geld?
Op naar de bank dus om een rekening te openen, das makkelijker dan alles via Belgie te laten lopen. Die bank lijkt in vergelijking met een bank in belgie amper beveiligd. Er hangen camera's ja maar geen enkel loket of bureau is achter kogelvrij glas, wij konden zelfs de kluis met daarin alle persoonlijke safes zien de deur daar naartoe stond gewoon open. "De goedkoopste internet-bankrekening met krediet en debet kaart voor mij aub?" No problem, in 15min is alles OK. Als dat madammeke op 't einde vraagt of we nog specifieke vragen hebben vraag ik of ik dan nu mijn jachtgeweer mag kiezen. Ze kwam uit de lucht gevallen, dus leg ik haar uit dat Michael Moore in zijn film Bowling for Columbine toont hoe je een jachtgeweer krijgt bij het openen van een bankrekening. Ze kende de film en zelfs Michael Moore niet... maar voor alle duidelijkheid je krijgt dus niet in elke bank in Amerika een jachtgeweer als je een bankrekening opent. ;-)

Waar ze wel veel jachtgeweren in huis hadden is bij de personeelsdirecteur van Egemin Amerika. Zij werd vorige week 50 en gaf een feest bij haar thuis, varken aan 't spit, elk brengt zijn eigen drank mee en afsluiten met een bonfire annex kampvuur in den hof. We kregen een rondleiding door het huis, een kast van een villa met daarin alles bij elkaar minstens 20 jachtgeweren. Moet het gezegd dat het fervente jagers zijn? Ze beloofden om ons eens uit te nodigen om langs te komen en ons eens te laten schieten met zo'n geweer. Lijkt me nog wel cool om te doen, zolang iedereen maar ver genoeg uit de buurt blijft want ik ben nie goed in mikken... ;-)

Het wedervaren van een STOEM KIEKEN in Amerika

Voor alle duidelijkheid alle referenties naar STOEM KIEKEN zijn van toepassing op mezelf, moi, ikke, ich, I,... yours truly dus.
Normalerwijze had ik op het moment dat ik dit schrijf ergens boven de atlantische oceaan moeten zweven en rustig naar een filmke moeten zien op het kleine teeveeke in de stoel voor mij op 't vliegtuig. Niets daarvan echter! U raadt het al dees STOEM KIEKEN is er nog maar eens in geslaagd een vliegtuig te missen. Alles bij elkaar de 3e keer al ondertussen, ja ja I know en dat als reisbegeleider, shame on me!! ;-))
Hoe dat komt? awel dat komt zo....
Ik heb een elektronisch ticket voor de vlucht. Dat krijgen wij via e-mail doorgestuurd van de secretaresse die de boekingen doet, maw in mijn mailbox steken een aantal mails met vluchtinformatie. Telkens als ik 't vliegtuig neem print ik die mail uit voor de check in op de luchthaven. Zo ook deze keer, wat ik echter niet doorhad is dat ik niet de mail had afgedrukt voor de vlucht van vandaag maar wel die waarmee ik een paar weken geleden terug naar Belgie kwam. Dat is perfect dezelfde reisroute maar deze keer een ander vertrekuur.... Ik was ervan overtuigd dat ik om 13u vertrok, ik dus om 10u vanmorgen klaar om richting luchthaven te vertrekken, ik check nog een laatste keer de mail in m'n mailbox en wat merk ik? Mijn vlucht vertrekt niet om 13u maar wel om 10u40! 'k moest er niet aan denken om nog naar de luchthaven te racen das een rit van 45 minuten.
Dan maar naar Continental airlines gebeld om te melden dat ik niet tijdig op de luchthaven geraak en of ik niet meekan met een latere vlucht (ik doe 2 binnenlandse vluchten alvorens 's avonds de intercontinentale vlucht te nemen) Best wel een stressvolle telefoon. Op een gegeven moment vraagt die mevrouw aan mij "Sir are you doing something? Because someone is cancelling all your flights on the computer". Ikke totaal uit de lucht gevallen "euhm no..." Ondertussen hadden ze in Grand Rapids (mijn vertrekpunt) natuurlijk gemerkt dat ik niet was komen opdagen, dat geregistreerd als een 'no show' in de computer en al mijn vluchtgegevens gewist. Omboeken is nu ineens nimmer zo simpel want volgens 't reglement ben ik niet reglementair komen opdagen. Over naar de supervisor bij Continental Airlines... Ik had een ticket dat mits betalen van een toeslag van 250$ wijzigingen toestaat, na een beetje doornemen van de opties was de supervisor bereid om mijn ticket voor die 250$ alsnog om te boeken naar morgen. 'k Moest dus gelukkig geen nieuw ticket kopen iets wat vlotjes 1000$ zou gekost hebben. In the end vond onze projectleider die 250$ nog niet zo erg want door het missen van dat vliegtuig kon ik nog wel op een belangrijke meeting aanwezig zijn.
Eind goed al goed dus. 'k Ga morgen supervroeg opstaan om zeker op tijd op de luchthaven te staan. :-)

Die supervisor bij Continental was eigenlijk nog wel een coole madam, nadat alle formaliteiten voor het ticket geregeld waren heb ik daar nog n kwartier mee aan den telefoon gehangen. Blijkbaar had zij een tijdje gestudeerd in Brussel, zelf was ze afkomstig van Florida en ze vond het Belgische weer zaaaalig (komt da tegen) omdat het in Florida blijkbaar alleen maar drukkend warm kan zijn. Ook raar vond ze onze overdekte 50m zwembaden waar het water naar haar aanvoelen ijskoud was :-))

I'll be back....

....in Belgium.
En nog veel rapper dan eerst gedacht. De nodige documenten zijn in orde en die moet ik persoonlijk komen oppikken. Donderdag sta ik terug in Belgie tegen de 15e ben ik waarschijnlijk alweer terug ribbedebie. Wie zin heeft om gedurende die periode een pint te gaan pakken, geef maar een gil he!