Eerst een stoem kieken nu een ALIEN in Amerika.
2e keer goeie keer,... met een dagske vertraging kom ik aan in Belgie. Just op tijd om de gigantische olifant en z'n vriendin de kleine reuzin door 't stad te zien wandelen magistraal gewoon!!! 'k Ben blij dat ik dat heb kunnen meepikken.
De helft van ulle denkt nu ongetwijfeld "komt die daarvoor speciaal naar Belgie?" of misschien wel iets van: "seg diene paljas altijd maar zeggen dat em voor lange tijd in Amerika is en na dik 2 weken staat em hier al terug!" Wel ja, 'k had dan ook een goeie reden om terug naar Belgie te komen. Mijn visum waar al pakweg 3 maand aan gewerkt wordt om dat in orde te krijgen was uiteindelijk klaar en dat moest ik persoonlijk ophalen in de ambassade van de USA in Brussel. Zo'n visum aanvragen gaat in 3 stappen. Stap A. ge geeft alle persoonlijke details (diploma's, CV, letter of recomendation van de firma, welke landen je de afgelopen 10 jaar bezocht hebt, kopie paspoort,....) aan de ambassade waar dat allemaal geevalueerd wordt. Stap B. Eens valabel bevonden moet je op "interview" komen in de ambassade, veel stelt dat niet voor gewoon een paar vragen beantwoorden aan een loket. Ons dossier was volledig voorbereid door een Amerikaanse (Egemin) advocaat een groot voordeel zo bleek. Een meiske dat achter ons kwam was er veel minder gerust in. Zij was al een paar keer op en af gereisd naar haar lief in Amerika met een toeristenpaspoort. De laatste keer dat ze dat wou doen werd ze bij aankomst in Amerika direct terug op het vliegtuig richting Belgie gezet met de mededeling dat ze maar eens een visum moest aanvragen... Stap C.De volgende dag na het interview het paspoort, met daaring geplakt het visum, gaan oppikken. Ik mag nu de komende 5 jaar continu voor Egemin in Amerika werken. No way echter dat ik hier zo lang aan een stuk blijf, heb al 1000 keer gezegd dat eind van dit jaar het maximum is.
De volgende dag zaten wij (collega Joep en ik) alweer op een vliegtuig richting USA, de airmilesaccount tikt vlotjes door de laatste tijd. ;-) Hier stopt echter het papierwerk niet.
Wie lang genoeg in Amerika werkt moet in Amerika belastingen betalen en om niet teveel miserie te krijgen met EN de Belgische EN de Amerikaanse belastingdienst wordt 80% van mijn loon in Amerika uitbetaald en 20% in Belgie. De Amerikaanse belastingdienst blijft trouwens niet bij de pakken zitten, ik heb al mijn eerste belastingbrief gekregen in te vullen tegen volgend jaar ergens. Een pak gecompliceerder dan de Belgische brief vinnik, ik moet niet alleen getallekes invullen maar ook zelf optellen, aftrekken, delen, barema's opzoeken in 't juiste tabelleke afhankelijk van mijn individuele situatie,.... Een systeem dat volgens mij niet zou werken bij ons, wij Belgen zijn te creatief in het geven van onze eigen interpretatie aan al deze verschillende opties. Maar dat zijn zorgen voor later zolang ik nu maar mijn Amerikaanse pre krijg. Dat loon wordt hier trouwens niet maandelijks maar wel 2 wekelijks uitbetaald en wordt nog heel vaak gewoon met een cheque in 't polleke gegeven in plaats van dat rechtstreeks op een rekening te storten, zelfs voor bedienden.
So far so good voor de belastingen, doch als ik ook effectief geld wil krijgen van Egemin hier heb ik een social security nummer nodig in Amerika. Vergelijk het een beetje met een identiteitskaartnummer in Belgie. Dus wijle naar het social security office. Op alle documenten die je hier als buitenlander moet invullen wordt je omschreven als non-resident alien. Toen ik vroeg waarom wij als aliens omschreven werden alsof we van Mars of zo komen antwoorde de bediende dat Amerikanen nogal 'ethnocentric' ingesteld zijn. Al wie niet van Amerika is, is voor hen n alien. 'k Heb dan maar geantwoordt dat mijn UFO idd voor de deur geparkeerd stond. 't Was nog wel ne gezapige kerel dus hij kon wel tegen een grapje.
Belastingen: OK, Social security number: OK, Egemin die mijn loon betaalt: OK waar blijf ik nu mee dat geld?
Op naar de bank dus om een rekening te openen, das makkelijker dan alles via Belgie te laten lopen. Die bank lijkt in vergelijking met een bank in belgie amper beveiligd. Er hangen camera's ja maar geen enkel loket of bureau is achter kogelvrij glas, wij konden zelfs de kluis met daarin alle persoonlijke safes zien de deur daar naartoe stond gewoon open. "De goedkoopste internet-bankrekening met krediet en debet kaart voor mij aub?" No problem, in 15min is alles OK. Als dat madammeke op 't einde vraagt of we nog specifieke vragen hebben vraag ik of ik dan nu mijn jachtgeweer mag kiezen. Ze kwam uit de lucht gevallen, dus leg ik haar uit dat Michael Moore in zijn film Bowling for Columbine toont hoe je een jachtgeweer krijgt bij het openen van een bankrekening. Ze kende de film en zelfs Michael Moore niet... maar voor alle duidelijkheid je krijgt dus niet in elke bank in Amerika een jachtgeweer als je een bankrekening opent. ;-)
Waar ze wel veel jachtgeweren in huis hadden is bij de personeelsdirecteur van Egemin Amerika. Zij werd vorige week 50 en gaf een feest bij haar thuis, varken aan 't spit, elk brengt zijn eigen drank mee en afsluiten met een bonfire annex kampvuur in den hof. We kregen een rondleiding door het huis, een kast van een villa met daarin alles bij elkaar minstens 20 jachtgeweren. Moet het gezegd dat het fervente jagers zijn? Ze beloofden om ons eens uit te nodigen om langs te komen en ons eens te laten schieten met zo'n geweer. Lijkt me nog wel cool om te doen, zolang iedereen maar ver genoeg uit de buurt blijft want ik ben nie goed in mikken... ;-)
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home